تو اميد قلب مهدي بوده اي يار مهدي عشق مهدي بوده اي

گرچه رفتي و دگر دورم ز تو                 ليك گويم درد جان خود به تو

    كيسه اي بردوش بود ازمعصيت               آمدم بي آبرو ، بي حيثيت

      گفتم اين را از من نادان بگير                 اي خدا اين آبرو از من مگير

      گفتي اي عبد گنهكار خدا                   باز هم از راه خود گشتي جدا

      تو اميد قلب مهدي'>مهدي'>مهدي بوده'>بوده اي                يار مهدي عشق مهدي بوده اي

     قلب زهرا از گناه تو شكست            همچوميخ در به پهلويش نشست

     فرق تو با آن بدان كوفه چیست؟        كوفيان بي حيا و پست چيست؟

     كوفيان فرق علي بشكسته اند             عهد با فرزند او بگسسته اند

    دخت حيدر را اسارت برده اند                  سر به پيش روي دختر برده اند

     محو دنيا و هوس ها بوده اند                   با امام اما جدايش بوده اند

     ليك تو عهدي ببستي با خدا                      عهد با او اين بُدي ترك گناه

   باز هم عهد خودت بشكسته اي        همچو كوفي غرق دنيا گشته اي

  گرتو خود دم از شهيدان ميزني                   بر زبانت حرف آنان ميزني

  پس چرا اندر عمل غافل شديي              بس گنه كردي دگرجاهل شدي

  هيچ مي داني شهيدان كيستند؟              از كجايند و فداي چيستند ؟

  اين شهيدان عشق بازي كرده اند             در ره دين جان فشاني كرده اند

   پس تو گرخواهي ره آنان روي              جاي پاشان پاي خود را جا دهي

   رو سحر نزديك قبر لاله ها                      فاش كن راز دلت را بي صدا

  گو به آنان غرق دنيا گشته ام                  دست من گيريد ديگر خسته ام

  كار هر روزم شده رنگ و ريا                        گشته ام نزد امامم بي حيا

  دست من گيريد مردان خدا                             اي سبكبالان عرش كبريا

   تا شوم من پيرو راه شما                        عبد خوب و بنده ي محض خدا

   پس كنون رو سوي الله کریم                   با پشيماني بگو اِرحَم ، رحيم

   آن زمان گويد به تو ربِّ جلي                   باز هم مي بخشَمَت عبدم ، ولي

   ديگر از درگاه من غافل مشو                بنده ي من،بنده ي شيطان نشو

   بارالها باز هم شرمنده ام                   بي تو اي حِصن حصين درمانده ام